Geoffrey informeert, na een doorverwijzing van zijn psycholoog, naar wat loopbaanbegeleiding voor hem kan betekenen. Hij is in ziekteverlof, na een stevige burn-out en een ontslag. Stilletjes is hij zijn batterij terug aan het opladen en wil hij zich focussen om opnieuw te starten, maar hij ziet even niet hoe en wat hij het beste doet.

Geoffrey: “Mijn job bezorgde me veel stress. Ik sliep slecht, at niet regelmatig en al helemaal niet zo gezond, had spierpijn. Ik voelde mij niet meer gewaardeerd door mijn werkgever. Ik nam veel verantwoordelijkheid op. Het voelde aan alsof de hele organisatie op mij draaide. Mijn werkdag duurde gemakkelijk 10 tot 12 uur. Mijn werkgever was vaak afwezig en ik deed maar door…”

Ook in zijn relatie gaat het moeilijk: “Het is alsof mijn vriendin en ik een andere taal spreken. Zij verlangt dat ik weer sterk ben en me weer volop smijt. Intussen reageer ik op veel vacatures, maar ik krijg overal negatieve feedback. Ik kon niet meer en ben toen op doorverwijzing van mijn huisarts gesprekken opgestart bij een psycholoog.”

Wandelcoaching

Loopbaancoach Vé: “Als ik vraag waar Geoffrey energie van krijgt lichten zijn ogen op: schrijven, natuur, jazz, slow travelling met de camper, varen… Hij pikt graag in op mijn voorstel om al wandelend onze gesprekken te voeren. Zo vangen we al 2 vliegen in 1 klap.”

“Wandelend praten voelt comfortabel. Geoffrey is reflectief over zichzelf en zijn eerdere jobs en we filteren wat hij nog wil behouden en wat hij wil ‘bannen’ in een nieuwe job, de BBB-oefening. Geoffrey kroop in zijn pen. Aan de hand van een heus uitgeschreven oefening puren we er een aantal items uit. Vragen als ‘Wat kan je goed, wat geeft je energie, wat vind je inspirerend?’ staan tegenover vragen als ‘Waar bots je tegenaan? Waar heb je schrik van? Wat stel je vaak uit?’. Geoffrey zet zijn tanden in een nieuw doel: wat wil je graag beter kunnen? Waar wil je meer over weten? Wanneer ga je tevreden zijn?”

“Heeft Geoffrey een droomjob? Jawel hoor: eentje met maatschappelijk engagement, met veel variatie en werken met zowel handen als hoofd. Geoffrey: “Ik zie mezelf als een projectleider bij voorkeur in een socio-ecologische omgeving. Het is mogelijk, want ik heb het al ervaren!”

Kapstokken in de zoektocht naar een andere job

Vé: “Als voorbereiding vulde Geoffrey een persoonlijkheidstest in. De heldere feedback las hij gretig: zoveel herkenbaars, zwart op wit. Niets is beter of slechter, alleen anders. Ontdekken waar hij energie uit haalt, met welke bril hij naar de wereld kijkt, wat de doorslag geeft aan zijn beslissingen, zijn favoriete werkomgeving… Het waren kapstokken in zijn zoektocht naar een andere job.”

“Ik zit er met mijn neus bovenop en ik zie dingen niet die jij wel ziet. Een verademing!”

“We hebben het over solliciteren en gieten zijn cv en motivatiebrief in een compleet nieuwe vorm. We korten fel in, leggen accenten en laten zijn motivatie bovendrijven. We sleutelen aan de voorbereiding van een sollicitatiegesprek, een evenwichtsoefening tussen kwaliteiten en kwetsbaarheid. We spelen met woorden om de juiste inhoud en toon te vinden om authentiek én toch sterk over te komen. We kijken ook naar zijn netwerk, daar ligt de vitamine R (van relaties)!”

Terug aan de slag mét goesting

Een deeltijdse tewerkstelling ligt voor de hand, aangezien de batterijen nog aan het opladen zijn. Geoffrey: “Dat zou de gedroomde oplossing zijn. Een job die ik met hart en ziel doe, nog tijd om iets anders erbij te nemen en meer tijd hebben om met de camper op stap te gaan.”

Tot plots een life changing telefoontje komt van een eerdere werkgever. Om zijn interesse te polsen voor een coördinerende job, want er waren extra middelen vrijgekomen. Fulltime weliswaar. Geoffrey: “Ik ga ervoor! Het is een job waar ik helemaal achter sta en voor een bedrijf met een missie waar ik achter sta.” De sollicitatieprocedure werd vlot afgerond en Geoffrey gaat terug aan de slag, mét goesting en met werkpunten.

Vé: “Geoffrey stuurde me nog een mail – “Door met jou te praten, ben ik mij bewust geworden wat ik echt wil. Je kan niet geloven hoe dankbaar ik daarvoor ben.” – Hartverwarmende woorden, in dit, toch killer, coronajaar.”