Doctoreren leek Sara, 26 en apotheker van opleiding, op het lijf geschreven. Maar tegen alle verwachtingen in haalde ze er minder voldoening uit dan gedacht. Bij Divergent leerde ze ontdekken waar haar ware passie ligt: communiceren en doceren over haar vakgebied.

Je bent aan het doctoreren. Voor veel mensen toch een droomjob?

Sara: ‘Op zich doe ik mijn werk graag, en mijn collega’s zijn top. Ik heb farmacie gestudeerd en voer nu onderzoek naar behandelingen voor mucopatiënten. Ik ga na hoe we de bestaande antibiotica effectiever kunnen inzetten. Heel boeiende materie.’

‘Maar onderzoek gaat onvermijdelijk gepaard met teleurstellingen. Soms werk je wekenlang aan een onderzoek terwijl de experimenten uiteindelijk tot niets leiden. Daardoor begon ik mijn motivatie beetje bij beetje te verliezen.’

Hoe ben je op het idee gekomen om de hulp in te roepen van een loopbaancoach?

Sara: ‘Mijn vriend had via zijn werk loopbaanbegeleiding gevolgd – niet bij Divergent weliswaar – en was daar heel tevreden over. Hij was meer over zichzelf te weten gekomen, met als resultaat dat hij carrièremogelijkheden heeft ontdekt waar hij op z’n eentje nooit zou zijn opgekomen.’

‘Door zijn enthousiaste verhalen ben ik me beginnen afvragen of zo’n begeleiding ook niets voor mij zou zijn. Professioneel gezien heb ik altijd precies geweten waar ik naartoe wou. Maar dat gevoel was verdwenen. Omdat ik aan de Universiteit Gent werk, ben ik bij Divergent gaan aankloppen.’

Was je even enthousiast over je begeleiding als je vriend?

Sara: ‘Absoluut. In het begin was ik bang dat loopbaanbegeleiding te zweverig zou zijn voor mij. Ik ben nogal nuchter en rationeel van aard. Maar die vrees was onterecht. Line heeft persoonlijkheidstesten afgenomen, en de resultaten waren altijd heel accuraat. Ik ben heel sociaal en communiceer graag. Soms zet ik me te veel in voor iets, zodat ik mezelf verlies en vergeet rust te nemen. Bovendien heb ik het soms moeilijk om grenzen te trekken.’

‘Dat laatste werd bevestigd door een van de opdrachten die ik moest uitvoeren: mensen in mijn omgeving vragen mijn sterktes en zwaktes op te lijsten. Wat altijd terugkwam – zowel bij mijn collega’s als bij mijn vriendinnen – was dat ik klaar sta om mensen te helpen, maar dat ik moeilijk nee kan zeggen.’

Ben je ook te weten gekomen waarom het doctoreren je niet 100% ligt?

Sara: ‘Ja. Een oefening die me veel duidelijk heeft gemaakt, was het rangschikken van mijn normen en waarden. Ik wist wel wat belangrijk is in mijn leven, maar ik vond het niet evident om te benoemen wat nu hét allerbelangrijkste was.’

‘Bevestiging en dankbaarheid, daar heb ik het meeste behoefte aan, zo bleek uit de oefening. In mijn huidige job mis ik het gevoel anderen te helpen, waardering te krijgen, mij belangrijk te voelen. Doctoreren doe je hoofdzakelijk voor jezelf. Er staat niemand naast je die zegt dat je het goed doet, of die je bedankt.’

Welke job past dan wel bij jou?

Sara: ‘Op basis van de testresultaten zijn Line en ik gaan nadenken over de opties. Werken in een apotheek lag voor de hand natuurlijk. Dan sta je rechtstreeks in contact met de klanten en heb je het gevoel mensen te kunnen helpen. Maar ik heb vroeger al stage gelopen in een apotheek, en toen miste ik het wetenschappelijke een beetje.’

Uiteindelijk zijn we uitgekomen bij onderwijs en communicatie. Mijn kennis delen met mensen die gemotiveerd zijn en/of een wetenschappelijk achtergrond hebben, lijkt me fantastisch. Ik zou de wetenschappelijke communicatie kunnen verzorgen van een bedrijf, of opleidingen geven. Een mooi compromis tussen mijn liefde voor de wetenschappen en mijn sociale kant.’

Een andere mogelijkheid is doceren in het hoger onderwijs. Vroeger dacht ik dat les geven niets voor mij zou zijn, dat ik daar het geduld niet voor zou hebben. Maar tijdens mijn doctoraat heb ik les gegeven aan studenten farmacie, en dat beviel me bijzonder goed. Een job in het onderwijs is bovendien perfect combineerbaar met een gezinsleven, en een goede balans tussen werk en privé is een andere belangrijke waarde voor mij. Ik heb me dan ook ingeschreven voor een lerarenopleiding.’

Zijn er nog concrete resultaten voortgevloeid uit de loopbaanbegeleiding?

Sara: ‘Intussen heb ik ook een gesprek gehad met mijn promotor waarin ik kon aangeven dat het werk mij soms boven het hoofd groeit. Sindsdien kan ik makkelijker nee zeggen als er té veel op mijn bord ligt.’

‘Dat lijkt misschien iets kleins, maar het heeft er wel voor gezorgd dat ik mijn motivatie en mijn energie heb teruggevonden. Heel belangrijk voor mij, want zo kan ik het doctoraat op een goede manier afronden. Ook al heb ik voorlopig nog altijd dezelfde job, de begeleiding heeft me dus toch goed vooruit geholpen.’

Loopbaancoach Line

‘Sara is een echte studax. Toch was ze haar motivatie voor haar doctoraat kwijtgeraakt, en haar job is heel belangrijk voor haar. We moesten dus scherp krijgen wat haar energie geeft, wat haar “sprankelmomenten” zijn. Al gauw bleek dat Sara, als ze over haar vakgebied vertelt, echt straalt. Je krijgt meteen zin om zelf ook met wetenschap bezig te zijn. Ik ben ervan overtuigd dat ze het fantastisch zou doen in het onderwijs. De scholen kunnen gepassioneerde mensen als zij heel goed gebruiken!’